ايا موج اعدام زندانيان سياسی ايران در راه است؟

خانمها و اقايان محترم!

تصور من انست شرايط حاد کنونی ايران برايتان تا اندازه ای روشن است. بيش از 6 ماه است که شرايط بحرانی در کشور حاکم است . اين بحران بدنبال اعتراض مردم ايران به تقلب انتخاباتی در خرداد ماه گذشته اغاز گرديد. اين جنبش حرکت خود را در نهايت ارامش و با راهپيمايی های ميليونی شکوهمند اغاز کرد اما پاسخ حکومت بان توحش خارج از اندازه بر عليه مردم بود.

در 26 دسامبر(اشورا) حکومت با اعمال توحش بيش از حد و دستگيری های وسيع و قتل 37 نفر ازتظاهر کنندگان سرفصل جديدی را درمقابله با جنبش اعتراضی و مسالمت اميز مردم گشود.

اما وسعت اين حرکت اعتراضی (چه به جهت گسترش جغرافيايی و چه به جهت در برگرفتن اقشار و طبقات و گروههای سنی جديد) چنان کودتاگران را به ترس واداشت که از فردای اشورا بانظامی کردن هرچه بيشتر فضای شهر ها, با پاشيدن گرد مرگ و ترس بر فضای زندگی اجتماعی و دست زدن به دستگيری های گسترده (بيش از هزاران) به باور خود سعی در کنترل جنبش نمودند.

سخنگويان کودتا در راديو تلويزيون دولتی با جديت هرچه تمامتر سعی در ايجاد فضای رعب و وحشت در کشور نمودند که بارز ترين نمونه ان سخنان ايت الله حائری از روحانيان بلند پايه کودتا در تلويزيون دولتی است که صريحا اعلام داشت: "شما بايد هر چه بيشتر از مخالفان را در خيابان ها بهلاکت برسانيد و کمتر دستگير کنيد"

بدنبال ان از طرف 36 نفر از نمايندگان هوادار دولت در مجلس لايحه ای تقديم شد که بر اساس ان فقط 5 روز پس از صدور حکم اعدام می توان حکم را اجراکرد و بدين ترتيب زمان تجديد نظر در حکم اعدام به حداقل ممکن کاهش يافت( اين کاهش با استنباط کودتا چيان از شرايط کنوني, مبنی بر اينکه کشوردر شرايط جنگی بسر می برد انطباق دارد).

بدنبال اين زمينه سازی ها بود که در6 ژانويه اولين اعدام به وقوع پيوست.و فصيح ياسمنی بدار اويخته شد (فردی که در خانه و بدون هيچگونه سلاحی دستگير شده بود). روز بعد از ان دادسری تهران از تقاضای اعدام برای 5 نفر از دستگير شدگان در روز اشورا خبر داد. اما تعداد افرادي که رژيم در ليست اعدامی ها قرار داده به مراتب فراتر از اين ارقام است و اگراحکام صادزه قبلی را که تاکنون اجرا نشده اند و کسانی که در شرايط مشابه با اعداميها هستند بدان اضافه کنيم در نگاه اول يک ليست چند ده و يا چند صد نفره داريم.

نشريه محترم!

برای اينکه برحساسيت شرايط کنونی در ايران تاکيد کرده باشم به نقل قولی از يکی از مسئولين "سازمان گزارشگران بدون مرز" می پردازم:" ما از نهاد های بين المللی می خواهيم از فاجعه ای.(اعدامهای دسته جمعي)

از که ممکن است در ايران بوقوع بپيوندد جلوگيری کننند"

درپايان مايلم به چند اکسيون که در اين رابطه اخيرا توسط ايرانيان ترتيب داده شده اشاره کنم:

..."از اعدام محمد رضا زمانی جلوگيری کنيد". اين پتيسيون در اعتراض به حکم اعدام برای محمد رضا زمانی و چهار نفرديگر از متهمان به شرکت در تظاهرات اعتراضی بعد از انتخابات ترتيب يافت. و نزديک به چهار هزار نفر متن نامه ای را در اين رابطه امضا کردند.

...."از اعدام احسان فتاحيان جلو گيری نما يد" اين اکسيون دراعتراض به حکم اعدام احسان ترتيب داده شد که 15000 نفر بيانيه مربوط به انرا امضا وتعداد زيادی در مراسم مربوط بدان شرکت کردند. احسان متاسفانه عليرغم اين اعتراضات در سال گذشته مسيحی بدار اويخته شد.

...."ايران را از خطر اعدام نجات دهيد" اين اکسيون با هدف جمع اوری امضا از فعالين سياسي-اجتماعی در سراسر جهان براه افتاد و چند صد امضا جمع اوری شد (که در ميان انها افراد سرشناسی چون نوام چامسکی به چشم می خورد).

سازمان ملل متحد در جريان تمام اين اکسيون ها قرار گرفته وبيانيه های مربوطه برای دبيرکل ومسئول حقوق بشران سازمان فرستاد شد.اميد وارم که با انتشار اين نامه موجبات توجه خوانندگان خود رابه وضعيت حساس حقوق بشر در ايران و بخصوص خطر قريب الوقوع اعدام های دسته جمعی معطوف داريد.

با احترامات فائقه